آرتیشو (کنگر فرنگی )

آرتیشو ( کنگر فرنگی )
نام علمی :cynara cardunculus

نام علمی : Artichoke

نام انگلیسی : Artichoke

نام عربی : خرشوف

تاریخچه و شرح گیاه
ارتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ودراغلب نقاط معتدل دنبا کشت می‌شود
برگهای آن پهن و دراز مانند برگ کاهو است
در انتهای ساقه میوه آن به شکل کاج و یا سیب فلس دار است
برای خرید آن توجه نمایید که برگها باز نشده، سفت و سبز باشد
برگهای قهو های نشان دهنده کهنه بودن آن است
ترکیبات شیمایی
میزان در صد مواد مهم آن شامل 5/8 گرم کربوهیدرات ( قند ها ) 3/4 گرم پروتئین، یک گرم چربی و 38 کالری است پروتئین ن حاوی فنیل آلانین، تیروزین، آلانین، هیستیدین، و گلی سین است برگهای خوردنی آرتیشو دارای اینولین، اینولازوماده ای تلخ به نام سینا رین است سینارین خاصیت زیاد کننده ترشحات صفرا را دارد
آرتیشو از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است
به علت گرمی آرتیشو ممکن ایست در بعضی از افراد تولید سودا نماید که بهتر است با سرکه خورده شود
کسانی که طعم آرتیشو را دوست ندارند از تنتور، قرض و یا کپسول ارتیشو استفاده نمایند
استفاده ازارتیشو در کنترل قند خون هم بسیار مفید است

- کاهش کلسترول

استفاده از این گیاه در شیر برای لخته شدن و تولید پنیر

اثرات روده ای - معده ای کنگر فرنگی عبارتند از هضم غذا، اشها آور، حل سنگ صفرا و رفع سوءهاضمه