انگور روباه یا عنب الثعب

استفاده از گیاهان دارویی بدون مشورت با پزشک و کارشناسان طب سنتی موجب خسران و زیان فراوان است. خواهشمند است مصرف این گیاه و سایر گیاهان دارویی را برای حفظ سلامتی و جلوگیری از ایجاد بیماری های مختلف  به صورت خود سرانه انجام ندهید .مطالب زیر صرفا جهت اطلاع و آگاهی  است و به هیچ عنوان توصیه پزشکی، درمانی نمی‌گردد. تعیین نوع گیاه، دوز مصرفی و.... با توجه به بیماری و نیازکاربران عزیز به عهده پزشکان، متخصصین و کارشناسان طب سنتی است. لذا این شرکت در قبال عوارض ناشی از مصرف بدون نسخه مسئولیتی در رابطه سلامتی آن عزیزان ندارد

تاج ریزی، عنب الثعلب، انگور روباه

Solanum nigum

به فارسی روباه تربک و روباه تورک نیز به معنی انگور روباه و به اصفهانی تاجریزی نامند؛ ثمر درختی است و انواع است از بستانی و بری و جبلی و هر یک نر و ماده دارد و ثمر آن دو خوشه و در هر خوشه ده دوازده دانه و دانههای آن سیاه مدور رخو است.
بستانی آن در دوم سرد و خشک و با حرارت فاعله و گفتهاند سرد در اول و خشک در دوم و مخدر آن بارد یابس در سوم و مخدر و منوم(دارو که خواب آورد) آن شبیه به افیون و ضعیفتر از آن، عنبالثعلب مجنن(مادۀ بری) در چهارم خشک و از سموم است
خواص آن: لطیف کننده و مسکن حرارت و تشنگی و با نیروی قبض همراه و رادع و حل کننده ورم های گرم است. ضماد برگ کوبیده و نرم آن برای رفع سردرد و تورم پرده های دماغ مفید و با رعایت دستورهای معین محلول و بخور آن برای آب ریزش بینی نافع است استعمال آن در ترکیب با سایر داروها و رعایت دستورات خواب آور بوده و تورم های بناگوش و امراض گوش و حلق و بینی را رفع و عصاره آن برای تسکین و قلع دردهای چشم مفید و مؤثر است. غرغره آب برگ آن تورم های حلق و درد دندان را برطرف و ضماد آن بر معده و برای ورم آن و التهاب سایر اعضا و تورم های گرم مفید و در ترکیب با شکر تمام تورم های داخلی وامراض احشاء را از بین برده و مسهل اخلاط سوداوی و رافع دل پیچه و استفراغ و ورم مقعد و استسقای گرم است. برای علاج جنون و پاک کردن امعاء با توجه به نیروی قبضی که دارد مفید است. حمول آن برای احتباس حیض و رطوبت های ترشحی و تورم ها ی داخلی مفید است و ضماد آن برای جلوگیری از تورم های گرم ظاهری و داخلی پوست و سوختگی آتش و زخم های آبله و چرکی شدن آن و سرطان های مترشح نافع و معالج است. عنب الثعلب مجنن دارای طبع خشک در چهارم و از سموم کشنده است
خواص عمومی حاکی از استعمال آن به میزان یک مثقال(6875/4گرم) تا چهار مثقال کشنده است که دارای علامات خشکی زبان و رنگ پریدگی و سکسکه و استفراغ خون بسیار و ترشح مخاطی است که در دهان شبیه به شیر است. استعمال آن به هیچ وجه تجویز نشده است
افعال و خواص دیگر آن: ملطف و مسکن حرارت و تشنگی و با قوت قابضه و رادعه و محلل اورام حاره، (امراض الراس و الصداع) ضماد برگ نرم سائیده آن جهت صداع و ورم مجرای تنفسی دماغ و به دستور نطول بدان و بخور آن جهت نزلات و آشامیدن یک مثقال ریشه بیخ آن با شراب خواب آور، ضماد آن بر بناگوش جهت تحلیل ورم آن و قطره برگ آن نیم گرم چند مرتبه جهت امراض گوش و بینی، غرغره با آب برگ آن جهت اورام حلق و درد دندان، ضماد آن بر معده جهت ورم آن و التهاب آن و سایر اعضا و اورام حاره و آشامیدن چهار اوقیه آن با شکر محلل اورام باطنیه و امراض احشا و مسهل اخلاط مراریه و رافع مغصو زحیر و ورم مقعده و استسقای حار، آشامیدن تخم مخدر آن مدر بول و شکستن سنگریزه های کلیه و مثانه و مبرد و مانع احتلام آشامیدن آب آن جهت اورام باطنیه حاره و ضماد آن جهت منع اورام حاره ظاهریه و باطنه و سوختگی آتش و زخم آبله و زخم ساعیه و سرطان متقرح خصوصاً با آرد جو.ن نرم سوده آن جهت صداع و ورم وتتتنتنت
دنانتا