گیاهی است از خانواده ی abiataeا، چند ساله، کوتاه بهبلندی یک وجب، پوشیده از کرک سفید با شاخه های خشبی و خیلی پرشاخه. برگهایآن بدون دمبرگ، کوچک، تخم مرغی، کمی دراز و باریکند. گلهای آن پوشیده از کرک به رنگهای سفید و سفید مایل به زرد و در بعضی موارد ارغوانی که در تابستان ظاهر میشود. واریته های متعددی از این گیاه در شمال ایران، دامنه های البرز، اطراف تهران و در مناطق مرکزی و جنوبی ایران دیده میشود. نام های دیگر این گیاه در طب سنتی عبارت است از: مسک الجن - بولیوم.
۱- عصاره ی آبی آن در استعمال خارجی برای معالجه ی بیماریهای قارچی و تحلیل آبسه ها مصرف میشود.
2- سر شاخه های گلدار آن ضد تشنج است، برای رفع سردرد مصرف میشود، اختلالات مجاری تناسلی و ادراری را برطرف میکند، در موارد تأخیر یا قطع بدون دلیل قاعدگی مصرف میشود.۳- کمی گرد آن را در بینی بکشید. ایجاد عطسه میکند.4-این گیاه شبیه مریم نخودی است. 5- از جوشانده این گیاه جهت بیماریهای قارچی و تحلیل آبسهها استفاده میگردد. 6- گرد این گیاه عطسهآور است.
7- جهت رفع تشنج از دمکرده سرشاخههای گلدار این گیاه استفادهشود. 8- جهت رفع سردرد از دمکرده سرشاخههای این گیاه استفاده شود و کمی مانند عنفیه کشیده شود. 9- جهت رفع اختلالات مجاری ادرار از دمکرده این گیاه میتوان استفاده کرد. 10-در موارد قطع قاعدگی یا تأخیر آن ۳ گرم از این گیاه را در ۲۰۰ سیسی آبجوش دمکرده روزی ۳ فنجان بنوشند.