گیاه شناسی غافث
(نام علمی:Agrimonia eupatoria) نام یک گونه از تیره گلسرخیان است. گیاهی است علفی چند ساله دارای ساقه و برگ های کرک دار با ظاهری بیضی و دندانه دار .گل های غافث در انتهای ساقه ها به رنگ زرد به صورت سنبله ظاهر میشوند. این گیاه عموما در کوهستانهای سردسیر رشد میکند.
مشخصات گیاه شناسی غافث:
گیاهی است علفی با برگهای مرکب شانه ای،برگچه ها دارای حاشیه دندانه دار بوده و کرکدار میباشند گلهای زرد رنگ گیاه در گل آذینهای سنبله قرار میگیرند.
انتشار جغرافیایی گیاه غافث:
این گیاه در نواحی شمال ایران از جمله گیلان،خراسان و آذربایجان میروید.
ترکیبات شیمیایی گیاه غافث:
این گیاه حاوی تانن،مقدار کمی اسانس فرار و رزین است.
قسمتهای مورد استفاده گیاه غافث:
سرشاخه گلدار گیاه اثر دارویی دارند.
نام های دیگر غافث:
دوای جگر، غافت، جگردارو، مشکانیه، طرهامال، تریامان، اوفاطریون، علف گلودرد، اوباطریوس، تیغ بدبو، اکرسومنه، شوکه منتنه، قاصیص اوتی، قیزل پیراق و قزل پاپراق است.
خواص درمانی و کاربردهای صنعتی گیاه غافث:
در هند از ريشه آن به عنوان قابض، تونيک و مدر و از برگ های آن به عنوان داروی ضدکرم شکم استفاده میشود. در چين معمولاً تمامی گياه را در ماه های تير تا آبان در مواقعی که ظاهراً در بهترين وضع رشد است، میچينند و آن را تميز کرده و خوب میشويند و در آفتاب خشک میکنند.
تمام گياه بخصوص برگ های آن قابض و گرم کننده و تونيک و بند آورنده خون است. برای معالجه ديسانتری کاربرد دارد و در اسهال های ساده نيز داروی خوبی است. برای تسکين و آرام کردن ناراحتی رحم و برای معالجه بواسير نيز نافع است. از ريشه آن برای معالجه سل استفاده میشود. اين دارو برای تقويت قلب مؤثر است. در موارد حمله های ناگهانی قلبی ممکن است برای خوردن و استعمال داخلی تجويز شود. رشد گلبول های قرمز را تسريع و افزايش میدهد و حشره کش است.
غافث از نظر طبيعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است. در مورد خواص آن معتقدند که برای باز کردن انسداد مجاری کبد و طحال مفيد است و مدر است. قاعده آور است. خوردن عصاره يا دم کرده گياه برای تسکين دردهای کبد، باز کردن گرفتگی کبد و طحال و تقويت آنها، تحليل ورم طحال و نرم کردن آنها نافع است. شيافی که با عصاره گياه تهيه شود قاعده آور نيرومندی است.
خوردن گياه غافث با آب شاهتره و سکنجبين و همچنين خوردن گل و عصاره آن برای التيام زخم های داخلی مفيداست. ماليدن عصاره آن در استعمال خارجی به موضع برای التيام جرب و خارش و پاشيدن گرد آن برای خشک کردن زخم ها نافع است. غرغره آن برای تسکين آنژين، ورم لوزه، درد گلو و ورم حلق نافع است. مقدار خوراک آن تا 12 گرم و در جوشانده و دم کرده ها تا 28 گرم است.
در استعمال خارج وغرغره ها، جوشانده با عسل يا تنها 100 گرم گياه در 1000 گرم آب که آنقدر بجوشد که 300 گرم بماند استفاده میشود و اگر به جوشانده زيرفون و مريم گلی، از هر يک 50 گرم، اضافه شود اثرش بيشتر است. عصاره گياه از نظر طبيعت سرد و خشک است و برای رفع خارش و جرب و درد کبد مفيد است. البته عصاره بايد با آب شاهتره و سکنجبين خورده شود. مقدار خوراک عصاره آن 4-2 گرم است. برای بيضه ها مضر است.
دکتر شليمر مینويسد که اين گياه در موارد انسداد مجاری کبد و طحال مفيد است و شيافی که با عصاره آن تهيه شود، شديداً قاعده آور است.
در فرانسه دم کره ای از گياهان زير تهيه میکنند: سرشاخه گلدار و برگ خشک غافث 50 گرم، ريوند 25 گرم، ريشه اونونيس 25 گرم، و سرشاخه گلدار فراسيون ابيض 25 گرم. اينها را تهيه کرده و هر بار يک قاش قهوه خوری از مخلوط خرد کرده آنها را در يک پيمانه (200 گرم آب جوش 15 دقيقه دم میکنند و يک پيمانه صبح ناشتا و يک پيمانه عصر میخورند.
گیاه غافث,آشنایی با گیاه غافث،خواص دارویی غافث گياه غافث در موارد انسداد مجاری کبد و طحال مفيد است
خواص گیاه غافث در طب سنتی:
1. طبع آن گرم و خشک است.
2. برگ این گیاه قابض است.
3. قاعده آور و ترشحات زنانه:5 گرم از این گیاه را در 200 سی سی آب جوش 10 دقیقه دم کرده روزی 3 فنجان بنوشند و یا از شیاف این گیاه استفاده کنند.
4. ضدکرم است 5 گرم در 200 سی سی آب جوش 10 دقیقه دم کرده یک فنجان شب و یک فنجان هم صبح ناشتا بنوشند.
5. برای التیام زخم ها 100 گرم در یک لیتر آب 5 دقیقه جوشانده یک ساعت دم کرده زخم ها را بشویند.
6. برای جلوگیری از خونریزی و خونروی از دمکرده این گیاه روزی 3 فنجان بنوشند.
7. برای درمان خون در ادرار 5 گرم از این گیاه را در 200 سی سی آب جوش 10 دقیقه دم کرده روزی 3 فنجان بنوشند.
8. برای درمان بی اختیاری ادرار 5 گرم غافث را در 200 سی سی آب جوش دم کرده یک فنجان عصر و یک فنجان شب بنوشند.
9. برای درمان نفخ شکم و ضعف معده 6 گرم غافث را در 300 سی سی آب جوش دم کرده نیم ساعت بعد از غذا یک فنجان بنوشند.
10. برای درمان سنگ کلیه 6 گرم غافث را در 300 سی سی آب جوش دم کرده روزی 3 فنجان بنوشند.
11. برای درمان بیماری کبدی مانند قولنج کبد از دمکرده این گیاه روزی 3 فنجان بنوشند.
12. برای درمان یرقان 5 گرم در 200 سی سی آب جوش دم کرده صبح و عصر یک فنجان به مدت 14 روز بنوشند.
13. برای نارسایی ترشح صفرا و دفع سنگ های صفراوی از جوشانده این گیاه مصرف گردد.
14. برای از بین بردن ورم لوزتین، ورم مخاط گلو و بازشدن صدا با جوشانده این گیاه غرغره شود.
15. جهت رفع استسقاء 5 گرم برگ سرشاخه های این گیاه را در 200 سی سی آب جوش دم کرده بنوشند.
16. جهت بازشدن دمل ها ضماد این گیاه را همراه با پیه بز استفاده میکنند.
17. جهت معالجه داءالثعلب با دمکرده غافث و افسنتین بشویند.
18. جهت درمان آب آوردن انساج 5 گرم از این گیاه را در 200 سی سی آب جوش دم کرده روزی یک فنجان بنوشند.
19. جهت درمان آب آوردن مروارید با دمکرده این گیاه چشم را بشویند.
20. جهت تقویت حافظه از دمکرده این گیاه استفاده میگردد.
21. برای رفع حالات خستگی از دمکرده این گیاه روزی 3 فنجان بنوشند.
22. جهت درمان اسهال 5 گرم غافث را در 200 سی سی آب جوشانده روزی 3 فنجان بنوشند.
23. جهت درمان پیچ خوردگی عضلات و دررفتگی ها 100 گرم از این گیاه را در یک لیتر آب جوشانده تا به یک سوم برسد سپس صاف نموده ماساژ دهند.
24. جهت درمان بیماری جرب عصاره این گیاه را گرفته به نسبت مساوی سرکه اضافه نموده کمی نمک داخل آن ریخته سپس پارچه ای را خیس نموده روی جرب میگذارند.
25. جهت درمان زخم های واریس 200 گرم برگ های خشک این گیاه را در 2 لیتر آب 5 دقیقه جوشانده یک ساعت دم کرده زخم ها را پانسمان کنند.
26. شیرافزا است.
27. دمکرده ریشه این گیاه برای درمان سل مفید است.
28. دمکرده این گیاه افزایش دهنده رشد گلبول های قرمز است.
29. دمکرده این گیاه ضد کرم است.
30. جهت تقویت قلب مؤثر است.
31. جهت رفع اخلاط خونی از دمکرده این گیاه میتوان استفاده کرد.