در حال حاضر ضایعات بخش کشاورزی حدود ۳۰ درصد است که ارزش این حجم از ضایعات ۳ تا ۵ میلیارد دلار برآورد میشود.توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی و صنایع در دو دهه اخیر به صورت یک راهبرد مشخص در امر توسعه و برنامه ریزی روستایی در دستور کار بخش کشاورزی قرار گرفته است. صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی به صنایعی گفته میشود که به فرآوری و عمل آوری نباتی و حیوانی (زراعی، باغی، شیلاتی، دام و طیور، جنگل و مرتع) میپردازد، فرآوری، در برگیرنده تغییرات فیزیکی، شیمیایی، نگهداری، بسته بندی و توزیع است. همچنین یکی از بهترین راهکارهای توسعه اشتغال در مناطق روستایی و جلوگیری از مهاجرت بی رویه، کاهش ضایعات محصولات کشاورزی، افزایش ارزش افزوده محصولات و توسعه اقتصادی، اجتماعی مناطق روستایی، توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی است. عاملی که میتواند آسیب پذیری محصولات کشاورزی را کاهش دهد و ارزش افزوده آنها را زیاد کند و بهره وری از منابع را افزایش دهد، صنایع تبدیلی و تکمیلی است. محصولات کشاورزی در کمترین زمان در معرض فساد قرار میگیرند و به همین دلیل، ما حتی اگر در تولید محصولات کشاورزی بهترین و با کیفیت ترین محصول را تولید کنیم باید با فرآوری، از ضایعات آن بکاهیم. ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی دارای توجیه اقتصادی، فنی و مالی در قطب های عمده تولید محصولات کشاورزی با رویکرد صادرات و مشارکت هرچه بیشتر بهرهبرداران بخش درجهت بازگشت ارزش افزوده محصولات کشاورزی به آنها یکی از محورهای مهم است. پیش بینی نشدن اعتبارات موردنیاز برای اجرایی کردن طرح های محوری، برخوردار نبودن صنایع تبدیلی از معافیت های مالیاتی و مزایای دیگر مانند تخفیف تعرفه های آب و برق مانند بخش کشاورزی. بالا بودن قیمت تمام شده با توجه به این که ۷۰ درصد قیمت تمام شده محصولات فرآوری شده را مواد اولیه تشکیل میدهد، ناکافی بودن تسهیلات سرمایه در گردش، فرسودگی ماشین آلات و روند طولانی مدت بررسی طرح های متقاضیان صنایع تبدیلی در بانک ها بویژه متقاضیان استفاده از صندوق ذخیره ارزی کشور از مهمترین دلایل کندی این رویه است. دولت باید در بخش توسعه مکانیزاسیون و اصلاح نظام بهره برداری تلاش بیشتری نماید. توسعه مکانیزاسیون میتواند موجب کاهش قیمت تمام شده شود، از سوی دیگر لازم است صنایع تبدیلی به عنوان جزئی از زنجیره تولید بخش کشاورزی در مصوبه ها و قوانین منظور شود. همچنین باید ضمن بالا بردن سطح علمی مدیریت در واحدهای صنایع تبدیلی، مراکز تصمیم گیری در رابطه با این صنعت را از طریق وضع قوانین مربوطه و جذب قوانین و مقررات تشدیدکننده کاهش دهیم.یکی دیگر از راهکارهای جلب سرمایه گذاری خارجی در ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی است. همچنین باید سازوکاری را فراهم کرد تا کشاورزان و تولیدکنندگان مواد خام کشاورزی در ارزش افزوده ایجاد شده ناشی از فرآوری محصولات کشاورزی سهیم شوند. از سوی دیگر باید بستر لازم برای سرمایه گذاری تأسیسات زیربنایی مانند نواحی صنعتی و مجتمع های صنایع کشاورزی فراهم شود.