بابچی

بابچی

نام علمی: Psoralea corylifolia

نام دیگر : باکوچی

خانواده : Psoralea (خانواده سورالیا)

در قرن اخیر بشر نه تنها وابسته به منابع کربوهیدرات ها، پروتئین و چربی است بلکه وابستگی شدید به متابولیت های ثانویه دارد که در ساخت دارو، رنگ ها، اسان، آفت کش ها و غیره کاربرد دارند. متابولیت های ثانویه در فتوسنتز، تنفس و یا پروتئین سازی شرکت نمی‌کنند بلکه دارای وظایف زیادی می‌باشند که از آن جمله می‌توان به جنبه دارویی آنها اشاره کرد. Psoralen یکی از متابولیت های ثانویه است که در گیاه Psoralea corylifolia ( بابچی ) از خانواده Fabacea وجود دارد از جنبه های مهم دارویی آن می‌توان به تاثیر ضد سرطانی آن بر علیه سرطان خون، ریه، و سینه اشاره کرد. Psoralen برای اولین بار از کالوس به وجود امده از لپه به وسیله تکنیک های HPLC، طیف سنج تبدیل فوریه زیر قرمز ( FT-IR)، کروماتوگرافی لایه نازک (Thin layer chromatography )، کروماتوگرافی ستونی (Column chromatography ) و NMR شناسایی، ارزیابی و تعیین ساختمان گردید. مقدار آن در قسمت های متفاوت گیاه در شرایط in vivo و in vitro تعیین گردید که بالاترین میزان مربوط به بذر قهوه ای (وزن تر 3058μg/g) و کالوس بوجود امده از بذر (وزن تر 2601/8/1μg/g) و کمترین میزان مربوط به کالوس بوجود امده از ریشه (وزن تر 335μg/g) است به علت اهمیت دارویی psoralen چرخه ساخت آن مورد بررسی قرار گرفت و ژن آنزیم synthase psoralen که کلیدی برای ساخت psoralen است برای اولین بار بوسیله تکنیک های مولکولی از برگ گیاه Psoralea corylifolia استخراج و مورد مطالعه قرار گرفت طول این ژن 1237bp است. ( چکیده مقاله از بهروز محمد پرست - استادیار بیوتکنولوژی مدیر گروه زیست شناسی عضو هیئت علمی دانشگاه ملایر)

بابچی. (ا. هندی، اردو). بابچی یا باکوچی( پسورلا کوریلیفولیا، Psoralea corylifolia ) نام هندی و اردوی گیاهی است که از هند خیزد و آن در درمان بیماری های پوستی چون ویتیلیگو بکار می‌رود. ویتیلیگو (vitiligo) نوعی اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیتها (سلولهای مولد رنگدانه ) در پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب می‌شوند و لکه های سفیدی در پوست نواحی مختلف بدن پیدامی شود و موی بخشهای مبتلا به ویتیلیگو گاه سفید می‌شود. علت این بیماری شناخته نشده است، اما پزشکان و محققان چندین نظریه در باره منشأ بیماری داده اند که بموجب یکی از آنها افراد آنتی بادی هایی تولید می‌کنند که ملانوسیتهای بدنشان را تخریب می‌کند. بموجب نظریه دیگر این ملانوسیتها خود به خود تخریب میشوند. گروهی هم بر آنند که رویداد یا رویدادهائی چون آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث این بیماری می‌شود هرچند هنوز چیزی به اثبات نرسیده است.
در بعضی افراد ویتیلیگو به آهستگی طی چند سال گسترش می‌یابد و در برخی دیگر انتشار سریعاً رخ می‌دهد. برخی افراد گزارش کرده اند که متعاقب دوره هایی از استرس فیزیکی یا روحی لکه های فاقد رنگدانه اضافه شده است .
در درمان این بیماری از پسورالا که نامهای دیگرش بابچی و باکوچی است و در ایران با نامها و ترکیبات گوناگون با نشانهای تجاری چون روغن باکوچی و روغن بابچی به فروش می‌رسد استفاده می‌کنند. در ایران انجمنی به نان ویتیلیگو هم داریم.
نام علمی گیاه: Psoralea Corylifolia
بخشهائی که بکار می‌رود: میوه
رویشگاه: بسیاری از جاهای هند عرضه: دانه و گرد آن، روغن. این گیاه در گیاهپزشکی چین به عنوان نیرو بخش ارج دارد و برای اختلالات و بیماری های پوستی چون ویتیلیگو بکار می‌رود. در استعمال خارجی باید کمی احتیاط کرد.

بابچی در زبان هندی و در زبان فارسی به معنی گیاه جمع کننده جاندار
رنگ درخت آن سفید و درخشنده ظاهر آن دارای رطوبتی لزج و سیاه و درون آن سفید ،تلخ ،تیز و گزنده زبان ،برگ آن سبز و گرد و کمتر از کف دست و با کنگره های بزرگ و درغلافی سه چهار عدد نزدیک بهم در یک خوشه قرار دارد.دانه آن اندازه ماش و کمی گرد

مزاج :گرم وخشک در دوم تا سوم

مضر تب و افزاینده صفرا ست ومصلح آن سکنجبین و سایر ترشی های طبیعی است.