گور گیاه

گور گیاه( An drop ogon spp)

نام علمی : Cymbopogon Schoenanthus

نام های رایج :

گور گیاه، آذخرمکی، بورکبه، نبن مکه، حشمه، اصغرمکی، بونار

از این گیاه چندین نوع وجود دارد .اعرابی که بوی خوش دارد و جنگلی که باز بد و شکل باریک و ستبر است نوع باریکش سختتر. از نوع ستبر است و بویی ندارد .

دو نوع وجود دارد که یکی بدون میوه و دیگری دارای میوه سیاه رنگی است.

این گیاه از غرب اروپا تا مرکز آسیا پراکنده است ودر ایران نیز وجود دارد.

دوگونه از این گیاه بنام‌های A.Faveolatus و A.KellerI در سومالی مورد تغذیه شترها واقع می‌گردند

گورگیاه گیاهی است که گورخر آن را به رغبت تمام می‌خورد، و مزه قرنفل و مصطکی می‌دهد. گورگیاه یا کاه مکی، از گندمیان صنعتی، از دسته غلات است که خوشه‌های معطر دارد.

نام قدمی این گیاه، اذخر است

بهترین نوع این گیاه اعرابی سرخ رنگ و خوشبو است. شکوفه آن به سرخی می‌زند و بعد از شکفتن به رنگ بنفش در می‌آید.

برگش باریک است و بوی آن مشابه بوی گل محمدی است.

اگر این گیاه را در دست بفشاری و خرد کنی بوی آن به مشام می‌رسد. فایده اش در وهله اول در گل آن است و بعد در شکوفه و ریشه و ساقه آن. مزه گورگیاه در زبان تأثیر می‌گذارد و آن را آزار می‌دهد (می برد ).

نوع جنگلی اش نیرویی سرد کننده دارد و به عقیده ابن جریج بکلی سرد است ساقه آن گیرنده تر از بخش های دیگر است.

شکوفهاش اندکی گرمی بخش و گیرندگی آن کمتر از گرمی دهندگی است.

خاصیت درمانی :

شکوفه اش به علت گیرندگی اش از خونریزی جلوگیری می‌کند .در روغن آن تحلیل و گیرندگی هست.

ریشه آن از حیث این اختصاصات قوی تر است .شکم را بند می‌آورد. دارای قوه رسانندگی و نرم کنندگی نیز هست جدار رگها را بازنگه می‌دارد و دردهای درونی و به ویژه درد زهدان و نیز انواع باد را از بین می‌برد.

زخم و قرحه :روغن آن خارش بدن انسان و حیوان را از بین می‌برد.

دمل و جوش :پخته آن در مداوای دمل های گرم مفید است.

خوردن گور گیاه پخته و ضماد آن سفت شدگی اندام های درونی را بر طرف می‌کند و در مداوای ورم های سرد و درونی مفیداست .
مفاصل :خوردن یک چهارم مثقال آن همراه فلفل برای ماهیچه ها و مداوای ترنجیدگی (تشنج )مفید است .روغن آن خستگی را ازبین می‌برد .
اندام های سر :انواع آن به ویژه نوع جنگلی آن مایه سنگینی سر است. نوع باریک ترش سردرد می‌آورد و ستبرش خواب آوراست. تخم این گیاه مخدر است .تمام انواعش لثه را استحکام می‌بخشند و رطوبت های آن را رفع می‌کنند.

اندام های تنفسی و سینه :در معالجه درد شش مفید است و شکوفه اش از خونریزی دستگاه تنفسی جلوگیری می‌کند.

اندام های تغذیه ای :ریشه اش معده را قوت می‌بخشد و اشتها را بر می‌انگیزد .به اندازه یک مثقال ریشه گور گیاه همراه یک مثقال فلفل دل بهم خوردگی را تسکین می‌دهد.

شکوفه آن مسکن معده و در مداوای ورم معده و کبد مفید است.

اندام های دفعی :در تسکین درد زهدان بسیار مؤثر است. اگر بیماری که ورم گرم زهدان دارد در جوشانده آن بنشیند یا مقداریاز آن را در زهدان بچکاند و یا از آن بنوشد برایش مفید است.

اندام های دفعی :تخم جنگلی و اعرابی آن سنگ دستگاه ادراری را بر طرف می‌کند، شکم را قبضی می‌دهد. دو قسم جنگلی دراین زمینه مفیدترهستند.هردو نوع آن خونریزی زنانه را قطع می‌کنند.

شکوفه آن دردهای کلیه و خونریزی کلیه را دفع می‌کند و در علاج ورم های مقعد مفید است.

زهرها :برگ های زیرین را تا زمانی که تر و تازه اند چنانچه بر جای نیش زدگی حشرات بگذارند تسکین بخش است