شوکران (Poison hemlock) از گلهای بسیار زیبا است، لیکن علی رغم داشتن ظاهری زیبا و جذاب دارای سمی کشنده بوده، تمام قسمتهای این گیاه دارای مواد الکالوئیدی سمی است. البته این گیاه جزو گیاهان دارویی طبقه بندی شده، از آن در طب سنتی و صنعت داروسازی استفاده میگردد و کشت آن تنها به منظور کاربرد دارویی و جنبه صنعتی متداول است.
این گیاه خاص مناطق مرطوب، خاک های غنی از مواد غذایی است و به طور عمده در محصولات زراعی چند ساله و حاشیه نهرها یافت میشود. همچنین در اغلب موارد،شوکران، بصورت انگل بر روی گیاهان دیگر به ویژه انواع سبزیجات وجود داشته و بر آنها میپیچد و انواع مختلفی دارد که بعضی دارای گلهای سفید و بعضی زرد و بعضی دارای گل قرمز میباشند.
این گیاه به خاکهای مرطوب نیاز دارد و دراراضی سنگلاخ و متروکه و مرطوب رویش داشته و گلهای آن در ماه تیر و مرداد سال دوم ظاهر میشود.
در گذشته، پزشکان ایرانی و یونانی از گیاه شوکران، استفاده های داروئی بسیار میبردند. نیم تا یک گرم این سم برای یک انسان بالغ کشنده است. گیاه «نرسیده» و جوان شوکران سمی تر از گیاه «رسیده» و بالغ است. تاثیر سم این گیاه، مستقیماً بروی سیستم اعصاب بوده و پس از عوارضی چون حالت تهوع و لکنت زبان از طریق از کار افتادن سیستم تنفسی عامل مرگ میشود.
خواص گیاه شوکران نیز به طور عمده، کمک به درمان آرتروز و خاصیت آرام بخش است. همچنین اطباء قدیم از این گیاه برای معالجه مرض اسکوربوت استفاده میکرده اند.برای آشنایی بیشتر با گیاه شوکران با ستاره همراه شوید.
شوکران (Poison hemlock) | |
طبع گیاه |
|
طریقه مصرف |
|
خواص درمانی |
|
مضرات |
|
تداخل دارویی |
|