نمائی از کالاها

ظهور آرایش از مصر باستان بوده است و‌ آنها از گیاهان و مواد معدنی به عنوان لوازم آرایش استفاده می‌کردند و رایج ترین مواد استفاده شده در این لوازم بادام، مس، خاکستر و سرب بوده است. آن ها همچنین از روغن ها برای جلوگیری از آفتاب سوختگی پوست استفاده می‌کردند و کمی بعد از آن مردم چین و ژاپن از پودر برنج برای آرایش کردن استفاده کردند و همچنین از رنگ حنا به عنوان رنگ مو و رنگ ناخن ها استفاده کردند. در واقع ناخن های رنگ شده برای‌ آنها به نوعی سطح بالای اجتماعی را نشان می‌داد.

عرق گیری از گیاهان از دیر باز در ایران رواج داشته ویکی از پرمصرف‌ترین شکل‌های استفاده از گیاهان است. امروزه در ایران بیش از ۴۰ نوع گیاه وجود دارد که عرق‌گیری شده و به صورت طبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. عرقیات طبی در واقع رایحه، عطر یا اسانس گیاهانی می‌باشند که آن را به آب اضافه می‌نمایند داروهای معطری می‌باشند که رایحهٔ آنها می‌تواند گیرنده‌های عصبی بویایی را تحریک نموده و بر روند ساخته شدن هورمونها حرارت بدن، سوخت و ساز بدن، سطح هورمون‌های استرس و جنسی، سامانه دفاعی بدن، افکار و رفتارهای عاطفی و جسمانی ما اثر بگذارند. این مواد معطر که مقدار آنها در عصاره یا روغن گیاهان شفابخش بیشتر وجود دارد با تحریک مغز و ترشح انتقال‌دهنده‌های عصبی موجب حالات روانی خاصی در انسان می‌شود و احساس سلامت، سرخوشی، خوشنودی و خرسندی به وجود می‌آورند. این بوها می‌توانند استرس و تا حدودی درد را کاهش داده و موجب تعادل عاطفی شوند. از جمله عرقیات پرمصرف می‌توان گلاب، عرق نعنا، عرق بهارنارنج و عرق بیدمشک را نام برد.

دمنوش ها، نوعی نوشیدنی است که در آن جزئی از گل، برگ، ساقه، ریشه، دانه، پوستِ میوه یا اجزای دیگر گیاهان دارویی که قابل حل در آب است، به صورت خشک یا تازه مورد استفاده قرار می‌گیرد. دم کردن یا گرفتن عصاره به وسیلهٔ آب متداول‌ترین و قدیمی‌ترین روش به کار بردن داروهای گیاهی است. روش تهیه به این صورت است که ابتدا روی گیاه که به طرز صحیحی خرد شده آب جوش می‌ریزند، سپس آن را به مدت ۵–۳ دقیقه در یک ظرف در بستهٔ شیشه‌ای یا چینی می‌گذارند و گاهی آن را هم می‌زنند و سپس مایع را از کاغذ صافی یا الک با شبکهٔ ریز عبور می‌دهند. در ایران در سال‌های اخیر دم‌نوش‌های گیاهی و میوه‌ای مورد استقبال و مصرف برخی خانوارها قرار گرفته‌است. این استقبال دلایل مختلفی دارد. برخی برای نفع درمانی از این دم‌نوش‌ها استفاده می‌کنند. تعدادی برای تنوع بخشیدن به نوشیدنی روزانه، آن را مصرف می‌کنند و بعضی هم به خاطر اینکه دم‌نوش را یک نوشیدنی شیک می‌دانند، برای پذیرایی از آن استفاده می‌کنند. تاریخچهٔ دم‌نوش را نمی‌توان از تاریخچهٔ گیاهان دارویی جدا کرد. اگرچه گیاهان دارویی منشأ طبیعی دارند و در مقایسه با داروهای شیمیایی عوارض کم‌تری ایجاد می‌کنند، اما مصرف بی‌رویه یا غیرعلمی برخی از این گیاهان می‌تواند موجب عوارض ناخواسته و حتی مسمومیت‌های شدید گردد؛ بنابراین مصرف دم‌نوش‌ها نیز همانند داروهای شیمیایی باید با آگاهی و پس از اطلاع از سازوکار عمل آن‌ها باشد. برای نمونه مصرف گل گاوزبان ایرانی به‌تنهایی در افرادی که فشار خون بالا دارند، می‌تواند به‌شدت مخاطره‌انگیز باشد. مادران باردار یا شیرده تنها پس از مشاوره با پزشک، مجاز به مصرف دم‌نوش‌ها هستند. در دم‌نوش‌های ترکیبی معمولاً چند گیاه جهت یک رسیدن یک منظور و هدف با هم ترکیب می‌شوند، برای مثال گروهی از دم‌نوش‌های ترکیبی انرژی‌زا هستند و بعضی دیگر کم‌کنندهٔ فشارخون و گروهی دیگر آرام‌بخش هستند که برخلاف انرژی‌زاها که ضربان قلب و انرژی را افزایش می‌دهند، به آرامش و تنش‌زدایی از بدن کمک می‌کنند.

از سالیان بسیار دور، بشر همواره به طرق مختلف سعی در تأمین غذای خود و دامهایش را داشته است و در طی اعصار گوناگون از شیوه های مختلفی استفاده کرده است که همواره سیری صعودی به سمت افزایش عملکرد محصول را داشته است. در ابتدا؛ عملیات راه و ساختمانی ،کشاورزی و... توسط انسان و دام و بوسیلۀ ابزارآلات چوبی بسیار ساده انجام می‌گرفت. سپس با پیدایش آهن؛ از آن برای ساخت انواع خیش هاو.. استفاده شد. این سیر تکامل استفاده از وسایل و ابزار آلات همچنان ادامه یافت تا اینکه موتور بخار در اواخر قرن 18توسط جیمز وات اختراع شد. صد سال بعد، یعنی اواخر قرن نوزدهم در تراکتورهای زراعی غول پیکری که برای مزارع وسیع امریکا ساخته شده بودند؛ موتور بخار بکار گرفته شد. لیکن بعلت محدودیت های فراوان از قبیل بازدهی پایین و ابعاد بزرگ و وزن زیاد موتورهای بخار جای خود را به موتور های احتراق داخلی دادند و از اوایل قرن بیستم تا کنون روز بروز بر کیفیت این تراکتور ها افزوده می‌شود. این روند که شاید بتوان ابتدای آن را به ده هزار سال پیش نسبت داد را مکانیزاسیون و ساختمانی کشاورزی می‌نامند. مکانیزاسیون ساختمانی، کشاورزی به معنای مکانیکی کردن عملیات ساخت و ساز ،کشاورزی است و دارای دو معنای عام و خاص است که معنای خاص آن صرفاً شامل تکنولوژی ماشینی و مسائل مرتبط با آن در ساخت و ساز و کشاورزی است. در حالیکه معنی عام مکانیزاسیون تمامی مسائل و تجزیه و تحلیل های کلی مرتبط با ساخت و ساز و کشاورزی و مدیریت‌ آنها را شامل می‌شود

آبیاری در فرهنگ ها به عنوان افزایش مصنوعی آب به زمین (به وسیله نهرها، جویها ،لوله ها یا غرقاب کردن)برای تامین رطوبت مورد نیاز رشد گیاه تعریف می‌شود. روش های آبیاری ؛ الف -آبیاری سطحی سنتی ب -آبیاری بارانی ج - روش کلاسیک د- روش دستگاه آبیاری غلطان (ویلمو ه - روش دستگاه آبیاری بارانی قرقره ای و- دستگاه آبیاری بارانی عقربه ای ز - آبیاری قطره ای ح - آبیاری زیرزمینی ت - آبیاری دریپ ی - آبیاری اسپری ف- آبیاری بارانی ر- سیستم آبیاری غلتان ز-سیستم آبیاری قرقره ای